Hello world!

Welcome to WordPress.com. This is your first post. Edit or delete it and start blogging!

Posted in Uncategorized | 1 Comment

Happy Halloween – Trick or treat

Posted in Amusement | Leave a comment

Miami

Miami & afsluiting 😦




Zo officieel weer terug ben vanuit the Yu ES EE, het een en ander al weer geregeld. Pfff wel wennen hoor, maar ja onbegrijpelijkerwijs zijn er toch nog heel wat mensen blij die gekke veramerikaanste lange weer te zien. Hartelijke hartverwarmende begroetingen maken me bijna verlegen. Hopelijk bedenken ze zich niet :-). Snel maar een kort afsluitend verslagje maar: Miami
Na een kort verblijf in the Windy City(zie beneden) en genoeg sneeuw(echt wel) besluit ik dat de afluiting moet van m’n trip moet plaatsvinden in een warmer gedeelte van Amerika: "Op Naar Miami, ole, ole Ole!!! ".Weer (vroeg) vliegen dus, maar dit keer gelukkig geen schreeuwende beambten of vertragingen, heel relaxed zodat je al ff in de sfeer van het zuiden komt. Vanuit het vliegtuig met de vette gehuurde Chervolet op naar het hotel. Het super-de-luxe hotel ( http://www.trumpmiami.com/?&t=TSR_TrumpMiamiLink&medium=Website&source=Corporate&src=nonTIGGSL_SonestaWeb-TrumpLink_COR_2008&t=TSR_TrumpMiamiLink&medium=Website&source=Corporate&src=nonTIGGSL_SonestaWeb-TrumpLink_COR_2008 ) staat ten noorden van het beroemde South Beach, maar wel aan het strand. Drie mannetjes in pakken komen te hulp een de deur, de koffers en nummer drie doet ook wat, kijk deze mensen begrijpen wat mister Roeki nodig heeft. Snel naar het strand, doe maar drie handdoeken en een ligbedje daar bij het water, neu geen cobana, wel graag een pino euh, pina colada,nou ja zo’n raar drankje met een stukje fruit eraan. Aaaah, fff uitrusten……. ‘s avonds maar ff eten drinken etc. Aan Oceaan drive, wat overkomt als een soort boulevard, zit het hoofdzakelijk eet en uitgaans gebied, erg toeristisch. De zaken lijken elkaar min of meer gekopieerd te hebben. Veel zaken hebben mooie vrouwen bij de ingang staan om klanten te overtuigen dat het hier het best te vertoeven is. Na de 10de kan ik niet meer nee zeggen (ben ik toch al niet zo goed in). En plof ik neer op het terras, niet echt vervelend nee. Blijf hier dan ook een tijdje hangen en sluit de avond af met een whiskey-tje in the lounge, wat’n leven :-).

Florida Keys-De volgende dag redelijk vroeg wakker, op naar the Florida keys, een eilanden groep van 1700 eilandjes en erg mooi!( http://nl.wikipedia.org/wiki/Florida_Keys ) Na drie uur rijden in Key Largo kijken of er gesnorkeld kan worden, de boot is al vol maar kom bovenaan de reservelijst met maximale kans op deelname aan deze trip. Ff wachten dus maar in het zonnetje en nog even later hijs ik me in een wet-suite en test ik m’n snorkel, weer geluk,Yesss. Met de haren in de wind richting het koraal rif, grecien reef. Na een kort uitleg plons ik als een ware flipper het water in. Wauw wat’n heleder water en allemaal visjes planten. pfle, splfuf, jegh , wel zout dat water, je moet ook niet je hoofd naar beneden buigen als je de vissen die onder je door zwemmen, Rookie. De snorkel schept behoorlijk wat water op dan, haha.(lachen werkt ook niet zo goed met een snorkel). Snel verder fel blauwe vissen en allerlei andere kleuren groot klein zwemmen over, tussen het koraal en allemaal op voelafstand, te gek. Dan een gevaarlijk uitziende barracuda, hij doet z’n bek nog ff open, du,duu,du, duu…. neurie ik, om het extra spannend te maken. Toch probeer ik te kijken of ik dichterbij kan komen, maar dan kijkt de barri wel heel boos en zwemt weg. Daar ook nog een lobster, eh kreeft, moeilijk te zien maar Mooi mooi mooi, de hoorn klinkt, we moeten weer gaan. Bijna onderkoelt kom ik hevig bibberend en met "goose bumbs" als laatste weer aan boord en varen we de ondergaande zon tegemoet. Om het indrukwekkend geheel compleet te maken springt er vlak voor m’n neus, in the baai, een spotted eagle ray ( http://en.wikipedia.org/wiki/Spotted_eagle_ray) uit het water omhoog, tenminste dat komt de begeleider mij vertellen als ik enthousiast naar de splash wijs. Een rog-achtig vis die uit het water "vliegt" om parasieten en roofdieren af te schudden. Er is zo zelf eens een vrouw in een boot heeft gedood,vertelt men mij, das pech.(http://www.msnbc.msn.com/id/23727914/ ) . Op de weg terug is het Alabama’s jack de moeite waard om te vermeleden, het restaurant terras is niet hoogstaand maar zeker wel goed, gezellig, eigengemaakt en authentiek voor the keys. (http://www.alabamajacks.com/). In ieder geval is de sfeer, muziek en goed op elkaar afgestemd, dit in tegenstelling tot de avond ervoor waar de hippe muziek niet bij het eetgedeelte leek te passen. Als afsluiter nog ff loungen aan de bar en heerlijk slapen.

The Florida Everglades-De volgende dag is het al weer lekker, op naar de Everglades ( http://en.wikipedia.org/wiki/Marsh). Een soort moerasachtig, "laagland" gebied.

Eigenlijk/officieel is het gewoon een grote rivierbedding. Op de beroemde propellorboot (Airboot) wordt het gebied verkend met mooie verhalen van de kapitein. Bij de 1e alligator spring ik enthousiast, daarna wordt het al gewoner, verder veel vogels gras en spilpadjes. ‘s middags nog een heel degelijke lange tramtour door de natuur van de everglades. Zo eerst wat eten, bij de lokale indianen restaurant ( dus echt indiaans) eet ik kikker, alligator en nog wat vaags, maar verder niks bijzonders. ‘s Avonds nog wat relaxen en genieten van wat music.
Miami Beach- Een relaxdag, eerst een duur maar heerlijk lopend ontbijtbuffet, lekker buiten zitten en eten tot je niet meer kunt om dan uit te buiken op een relaxbank op het strand, ff zwemmen, een wandeling langs het strand, beetje shoppen, wat lezen, drinken, Kosjer eten, Miami zoals vele New Yorkers het doen. Nog zo’n dag wordt er hier wat gekeken, daar wat gekeken, etc.etc. dit niet heel spectaculair, maar een prima voorbereiding op m’n vlucht naar Boston. In Boston nog inpakken afscheidt nemen en weer terug naar A-dam en dan weer (zonder koffers) naar Musselkanoal City, het Boston avontuur is nu echt ten einde, toch?
Thanks, Bedankt,

John

Geplaatst door (K)Rook op 7:03

0 reacties:

Posted in Uncategorized | 6 Comments

Chicago+Ilse@Boston+Las Vegas

vrijdag 28 maart 2008

Chicago
Op het moment dat iedereen definitief is vertrokken, mijn laatste dag bij Percivia nu echt voorbij is, de lente langzaam Boston binnesluipt, lekker alhoewel af en toe fris en Baseball is begonnen in the land of the Rising Sox (Japan) weet ik dat/ het voelt het alsof er weer dingen gaan veranderen: bijna weer terug naar Nederland. Om de deze periode goed af te sluiten eerst nog wat reizen. Op dit moment ben ik net terug uit the ‘windy city’Chicago en zie ik de Red Sox tijdens m’n ontbijt nipt winnen, pfoeiii. Wel een anderre ervaring dan de playoff wedstrijden in Tommy Doyle’s, maar gezien de wedstrijd zeker zo exciting. Enfin tijd om m’n spullen te pakken met als resultaat dat de Chicago blog moet wachten tot in het vliegtuig naar Miami.

Chicago
Door sneeuw en slut op de landingsbaan in /Chicago is er behoorlijk wat vertraging, we Taxien(hoe schrijf je dit) terug naar de gate, waar ik gelukig nog wel ff de benen kan strekken. Niet zo gek veel later worden we haastig weer het vliegtuig in gedirigeerd, nog een geluk dat de vlucht niet is gecancelled. Met de L,staat voor Elevated Train, oftewel metro naar jefferson park waar Joyce en kevin in de SUV stasan te wachten. Mag bij hun de crazy dog, Huksley, en 3 katten blijven slapen. Van alle gemakken voorzien en goede service een prima plek om te logeren, Thanks!
Als 1e staat het wereldberoemde Superdawg op het program, je kan chicago niet alvorens een Superdawg gegeten te hebben en een Deepdish Chicago Style pizza te hebben gegeten. Op naar Superdawg dus maar (.http://www.superdawg.com/). De Chicago style hotdog komt in een doosje en kan vanuit je auto besteld worden, het is echter geen drive-true maar een unieke drive in met serveersters. Zomers kun je ook buiten in een unieke sfeer genieten, maar ik prefeer nu tcoh maar binnen te zitten in de cafeteria. De Autdog komt met mosterd groene pickels, groene tomaat en groene perper en uijtjes(ook groen?), GEEN ketchup en smaakt heerlijk.
Na deze ervaring moeten we de avond natuurlijk afsluiten met een bezoek aan een lokale Ierse pub en nachtclub. De Ierse club is relaxed, wordt natuurlijk aangesproken door wat dronken Chicago-sters, meer heb geen interesse, veels te moe. Geen nachtclub vandaag maar met de SUV naar Hugsley.
Zaterdag gaan we allereerst naar Super Cup voor een, jawel, Chicago style breakfast. Ik bestel skillet, wat diepe bord vol met gebakken aardappels en groenten afgetopt met een geabakken ei. Met als side dish pancake’s (met natuurlijk maple syrup. Het valt me enorm mee het enorm lekker en lijkt ook nog redelijk gezond. Wel is het volgens de nederlandse maatstaven erg veel. Ik overwin deze keer mijn ingeprinte nederlandse behoefte om perse alles op te eten en zet voor het eerst mijn schaamte opzij en vraag om een Doggy bag. Haha, wordt al een echte amerikaan, al voelt het vragen om een je restjes in te pakken toch nog wat vreemd.
We rijden naar het hoogste gebouw van Amerika, the Sears Tower, bekijken daarna de skyline van Chicago in Millenium Park en lopen door Chicago, via de magnificent Mile. Dit is beter dan het bussiness gedeelte. Hier ook de twee oudste gebouwjtes van Chicago , deze hebben als enigge de brand in 18nogwat overleefd, okay, tijd voor een drankje op naar Chicago’s Prudential Tower, voor een top of the hub (chicago style) belevenis. Na het relaxed zitten op de 96-ste verdieping is de eetlust opgwekt. Op naar Giordanos. ( http://www.giordanos.com/) voor een echte deep dish Chicago style pizza. Deze pizza is niet de dunne pizza die hier verschrikkelijk veel gegegeten wordt , maar een dikke pizza, die meer op een vlaai lijkt dan op de traditionele pizza. De kort is dikker en meer italians brood achtig het is gevuld met ENORM veel kaas en afgedekt met pasta saus eventuell aangevuld met een topping naar keuze(http://en.wikipedia.org/wiki/Chicago-style_pizza). Niet heel erg gezond, maar wel heel erg lekker. Twee puntjes van de 12” pizza is genoeg, doggy bag dus maar weer. De pizza valt erin als een blok, val dan ook weer thuis bijna in slaap, ff reklaxen op de bank, pfff. Als we nog ergens heen willen moeten we wel in de benen, eerst ff wat nederlandse muziek laten horen in de entertainment kelder. Er staat hier een pool tafel, karaoke apperatuur, een 600 cd wisselaar, barretje, dartbord, mogelijkheid om te ping pongen. Hmm ff poolen, whiskeytje, best gezellig. Kevin probeert een klompendanjse, niet echt onaardig. Wederom geen clubbing in Chicago, maar echt amerikaans homelive fun in the basemen:Lol!
Zondag, te vroeg op voor de doggy bag ontbijt aangevuld met vers fruit om te rivitaliseren.Vandaag naar het Museum of Science and Industrie(http://www.msichicago.org/ ).
Hier veel weet, historie en technogie dingetjes. Het museum is sosm wat gedateerd en het ziet er allemaal wat oud uit of dingen werken niet. Het enorme gebouw is het enigge overbleven gebouw van een van de eerste wereld tentoonstellingen en dit was het kleinste gebouw, dat moest best indrukkekend geweest zijn. Het indrukwekkends van deze tentoonstelling is denk ik de orginele duitse onderzeeboot U505. De kogelgaten van de 2de wereld oorlog zijn nog zichtbaar. Verder vondt ik de nieuwe handrogers ook erg indrukwekkend, je steekt je handen in een horizontale postbakgleuf ze zijn droog, grappig. Zo weer een ervaring rijker, vanvond terug naar Boston om me klaar te maken voor Miami.

Geplaatst door (K)Rook op 17:24 0 reacties

dinsdag 25 maart 2008

Ilse@Boston-St Patricks Day

Ilse@Boston
Wel/niet en nu dus toch wel, maar van 12-23 maart ’08 komt Ilse naar de USA Waarschijnlijk is m’n oudste zus door de familie uitgezonden om te controleren/verzekeren of ik wel echt terug kom naar nederland J.
Na mijn voorigge bezoek zit ik nog volledig in de organissatie/plannings mode en heb ik de tips en triks van Boston direct tot m’n beschikking.
Ilse heeft zo blijkt, na telefonisch contact, echter alles al perfect voor mekaar te hebben, plannen wat waar te gaan doen, bij slecht weer en beter weer, auto gehuurd en verder alles open. Hmmm, dat klinkt perfect: bij deze is Ilse de ideaale Gast. Geen gesnurk , flexible, enthousiate en vol ideeen. Zeker als blijkt dat mijn laaste dagen bij Percivia, na een week vakantie, behoorlijk druk zullen zijn is dat wel prettig. Waarschijnlijk geen tijd om even een dagje Boston rond te toeren,helaas, maar ja geen probleem verzekert m’n nieuwe bezoek.
Ik kan woensdagavond weer naar Logan Airport, de 7de keer in twee weken en zeker niet de laatste keer, de rit er naar toe ben ik nu wel zat zeker als ik, verzonken in m’n boek, terminal E mis en de Gray Line route nog een keer moet doen, grrrr.
Gelukkig kunnen we terug naar Cambridge in een vette Pontiac G6, de gehuurde auto. De terugrit gaat, gezien de perfecet bewegwijzering en logische wegenet, ook niet helemaal soepel. Je weg vinden in Boston is en blijft lastig.
Een lekkere USA hamburger bij Tommy Doyle’s is inmiddels al een standaard voor al mijn gasten, dus ook Ilse laat zich dit niet ontzeggen.

Donderdag en vrijdag zijn eenvoudig.
Ilse doet de Troley tour en gaan we ’s avonds eten bij Island Hopper (http://www.islandhopperboston.com/), Ilse gaat toeren naar wat kustplaatsjes en we belanden ’s avonds weer in Tommy Doyle’s voor wat muziek, de celtics basketball game biertje(Blue Moon) en natuurlijk weer hamburgers. Heb m’n hele leven (voordat ik naar de US kwam) nog nooit zoveel hamburgs gegeten als nu, maar ja ze zijn hier zo veel beter als in nederland en men moet zich maar aanpassen he.

Zaterdag 15 april 2008
Vandaag besluiten we wat cultuur op te snuifen en gaan we naar het befaamde Museum of Fine Art. Als we museum moe nemen we de groene lijn naar het Prudential/Copley(shoping mall) en eten we wat bij California Pitza Kitchen, waar we zoals meestal geen pizza eten.
Na wat rusten, staat de er weer een Ierse pub op het programma. Maandag is het St. Patricks day (http://nl.wikipedia.org/wiki/St._Patrick ). Alhoewel dit door de Ieren niet echt gevierd wordt, is het hier in amerika tijd om Groen bier te drinken en van alles te organiseren. Op naar de Asgard (http://www.classicirish.com/asgard_about.html)dus voor wat eten en Live music. Ilse heeft nog een jetlagterugslag en gaat voor een rust avond. Nou ja dat moet zij weten, Slainte!

Zondag 16April2008.
Zondag begint met wat broodnodig relaxen, waarna we naar Southie vertrekken voor de St. Patricks day parade. Enorm veel mensen hebben dit zelfede idee, gezien de stampvole metro. Maar de sfeer is goed en we zoeken een plekkie langs de route. Na (te) lang wachten en de gekke,soms dronken en groen verklede mensen te aanschouwen komt er wat aan. Met alle toeters en bellen komt de hele polite, ambulances en brandweer voorbij.Jezus wat een lawaai en wat veel en veel verschillende soorten en maten brandvoertuigen en polite voertigen hebben ze hier. Blijkbaar heeft St. Patrick een hele goede invloed en is er geen brand of anderre ellende, tenminste dat hoop ik maar voor de mensen die wat service nodig hebben.
Hehe dat was best indrukwekkend, maar nu weer wachten…………………….Maar ff naar de kerk, tis tenslotte zondag. Even opwarmen en tijd voor een hotdog!
Eindelijk begint de parade, Mannetjes in uniformen zijn er genoeg: Veteranen, Leger, marine, eregardes, en weet ik veel. Afgewisseld met doedelzakblazers, muziek,nog meer voertuigen met sirenes, …., best veel en nog meer. M’n favoriet is de bus vol Celtic girls, dat ziet er gezllig uit, haha J.
Er lijkt geen eind aan te komen, we willen het ook niet meer weten of er een eind aan blijkt te komen, op naar onze eigen ierse pub, jawel, Tommy Doyle’s. Patrick verteld dat de zaak maandag morgen, op St Patrick’day, om 8 uur al open gaat. Niet voor mij morgen is officieel m’n laatse dag bij Percivia en kan ik daarna gaan afbouwen.

17 Maart 2008 – St Patricks day
Zo officieel m’n laatste dag bij PerciviaL. Vanwege het succes van de 8 lopende reactor runs. Is het nog best druk en besluit ik wel dat ik Woensdag en Donderdag nog terug kom om de boel even goed af te sluiten.
Tussen de middag nog ff lunchen met Seshu, echter lopen we een volle conferentie zaal binnen, vesiert in St Paricks day style. Ik wordt uitgedost als een Ierse patriach(of zoiets), de grootste ooit J. Speech en dan genoeg eten, mooi!
’s Avonds sluiten we de dag nog eens af bij het nabije Tommy Doyle’s, ja al weer, maar ja je moet soms wat he. De sfeer is echter goed en krijg veel positive reacties op m’n hoed. Men gelooft nu echt dat ik iers ben, jawel special voor deze dag uit ierland, m’n ‘Iers’ accent helpt de mensen te overtuigen, hahaha.

Dinsdag ben ik gelukig wel vrij, zo kan ik m’n grote zus verekern dat ik echter naar huis kom en kan ik haar uitzwaaien. Ze vertrekt naar de kust, Cape Cod, en heeft als eindbestemming NewYork. Doeiii
Zo nu kan ik morgen en donderdag de boel afronden en me voorbereiden op Chicago en Miami, de druk is van de ketel en kan ik Percivai met een goed resultaat verlaten.bijna vakantie!!!! Woensdag voel ik echter geen paspoort in m’n jas. Waar heb ik die gelaten, m’n ID heb ik toch wel nodig en niet allen in de kroeg. Vrijdag moet ik langs de Doune en dat is met Paspoort soms al moeilijk. Snel bel ik ik Ilse, zit ie nog in m’n spullen die ik meegegeven heb? Even later belt ze terug, ja hoor je paspoort zit nog in je groene jas die je ter gelegenheid van Patricks day aanhad, Stupidhead. Moet ik die kant op? Naar NY, moet ik een auto regelen, om elkaar halverwege te ontmoeten, moet ik? euh??
Ooh neu ik kom wel terug naar Boston is de reactie, theorstisch maar 2:40 uur. Na wat problemen om he hotel terug te vinden zit Ilsje niet in New York City maar weer in Boston. Maar ja wel met een gelukkig broertje, dat is ook wat waard he.
En ik kan nog een keer afscheid nemen van m’n grote zus, Ddoeiii Ils veel Plezier in New York City!

Geplaatst door (K)Rook op 18:57 0 reacties

maandag 24 maart 2008

Las Vegas-March 2008

Maandag 3-3-2008 Boston->Las Vegas
‘s Morgens te vroeg rol ik bijna van verbazing uit m’n bed Fai is al voor 4 uur(am!!!) z’n nestje uit. Ik had hem een strakke tijd meeggegeven maar had enigge vertraging al weer ingecalculeerd. Dit zal echter wel eenmalig blijken en is de meester van het slapen plots efficient. De Douna baggage check verloopt voorspoedig en kunnen sietse en ik een heerlijk airport ontbijt verorberen, gaaap.
~ 6 uurtjes later landen we om 11uur in Las Vegas. De Honkey Tonkey gokautomaten blieben ons bij de uitgang van de gate al welkom. Pakken we de limo naar het hotel, nee toch maar de shutlle bus. We crossen door Vegas zodat we al een redelijke indruk krijgen en worden we ff later gedropped bij ’New York, New York’ ons hotel voor de komende dagen. Dit hotel is gebasseerd op NY city, zoals de naam misschien al deed vermoeden.
Het ziet eruit als NY maar let op het is een disney versie van de Big apple. Net iets kleiner met replica’s van o.a. Chrysler en Empire state building, het vrijheidsbeeld en de brookline bridge. Het wordt allemaal gecomplementeerd met een heuse roller coaster, die door en om het hotel heenloopt. Gekkenwerk toch, maar best indrukwekkend.
Snel inchecken, bij de incheck balie natuurlijk, niet in het Casino bij de membershipblie, haha. Was ff lastig omdat het net een grote stad blijkt en de casino er middenin verweven is.Spullen droppen in the NY tower en ons “stulpje” verkennen. ESPN Bar, Irish pub the Nine fine Irishman, winkelstraatje, star bucks, een zwembad en natuurlijk enorm veel gokautomaten kortom alles is aanwezig, top. Achter de slot machines zit ook vanalles oude vrouwtjes zitten verveeld te roken, klein,groot zwart, blank, maar bijna allemaal hebbben ze de verveelde blik.
Snel verder ff wat eten op het terras, in het zonnetje! Wel vreemd zo zit je tot boven (mijn) knieen in de sneeuw en zo zit je op een terras te lunchen. Nu is het tijd om de Strip(Las Vegas Blvd) te verkennen. We lopen van de ene casino resort naar de ander, de een nog meer spectaculair dan de ander. Indrukwekkend is het romaanse Ceasar paride’s, Paris(met ijfeltoren), Treasure Island, etc. Etc. Dit gaat oneindig door dus maar ff een een te dure cocktail op een terrasje, proost.En weer verder lopen(strawlen),slenteren de shemer brengt nog wat extra sfeer met alle flikkerende lampjes, wat een crazy plastic city. Na het eten even relaxen, wordt het tijd voor wat gokwerk, op naar Bellagio chique boel hier. Verken de Blackjacktafels, bij de gokmachines snap ik al gauw waarom iedereen zo verveelt kijkt, het duurt dan niet ook lang voordat ik de tekort aan slaap begin te voelen, zzz….
Dinsdag 4 maart 2008
Deze dag is omgedoopt tot relax dag, sietse en ik ontbijten met zoete dingen, alvorens we gaan rondhangen bij het zwembad. Ooh das lekker, in het zonnetje op een ligbed even zwemmen en de whirpool in. Plotseling blijkt het al 14:30 tijd om evne te douchen. We regelen een auto voor morgen en belanden in Parijs, waar we een een beroemde las vegas buffet gaan beproeven. Wederom doen Sietse en ik Fai versteld staan van onze eetskills. Als echte nederlanders leren we Yin Fai hoe je een buffet aanpakt en de avond waar voor je geld krijgt, we zitten er dan ook veruit het langst wat Fai uitermate tevreden steld. Hierna wordt het tijd voor een show, Zumanity. Fai gaat als een ware chinees gokken, terwijl samen met Sietse de Sensueel erotisch getinte show gaan bekijken. Met een goede whiskey bekijken we,in realaxte seats, de show. Dans, circus achtige acts en erotiek gecombineerd met veel humor en dat het meest in ondergoed, best interressant. M’n Texaanse hilbilly buurman kan het niet echt waarderen dat twee mannen in ondergoed een schijn dansgevecht eindiggen in een kus, hij schreeuwt het dan ook uit “EEEUWGH” , haha. Snel Fai opzoeken, we moeten hem bij de “slotmachines” wegslepen. Bij de Nine Fine Irishsmen vinden we wat tijd voor live Ierse muziek en natuurlijk ierse wiskeys. Voor we het weten gaat het licht aan en ons lampje uit.

Woensdag 5 maart 2008
11:00 staat onze dollar auto klaar, op naar de Hoover dam. We missen de afslag en moeten terug voor een camera, rammen bijna een keerende taxi, maar zijn even later toch op de goede weg Door de woestijn achtigge omgeving word het een beetje heuvelachtig. Lunchen in een typisch dorpje, boulder city, in een klassiek amerikaans coffee/cafeteria eten we(Sietse en ik) wat, een zoete cinnemon rol, bij slappe USA koffie alvorens verder te rijden. Fai is een beetje ‘grumpy’ vandaag. Hij is enorm kritisch over m’n rijstijl, mag geen chips eten onder het rijden, etc. Sietse en ik lachen er maar wat om en maken hem het hem daarom niet makkelijker op. Al snel zijn we bij de Dam, die de Colorado River in bedwang moet hoeuden. Vanuit de ruige rotsen komt een massa 221 meter hoog glad beton te voorschijn. We doen een Powerplant Dam tour. Best indrukwekkend en de Amerikanen zijn er dan ook zichtbaar trots op. Lopen nog even over de dam naar Arizona en weer terug naar Nevada.
Na een blik op de gevulde canyon, snel weer verder terug naar Vegas en op naar Red Rock Canyon. 32 kilometer van Vegas rijden we Red rock National concervation Area binnen. Een behoorlijk contrast met het neon vegas, hier nu prachtigge rotsformatie. Het is een soort valley omgeven door 65 miljoen jaar oud indrukkewekkende 337 km2 rots formaties tot een hoogte 914 m. Steile hellingen en allerlei verschillende kleuren. We doen de 21 kilometer lange ‘scenic’ loop. Bij elke stopmogelijkheid springen Sietse en ik uit de auto en schieten we als ware jappaners foto’s en kijen we onze ogen eruit, terwijl Fai de auto bewaakt. Op her eind wordt het schemerig en zakt de temperattur behoorlijk snel, de pitstops worden korter zodat we de hele route wel af kunnen maken. Genoeg cultuur/natuur terug naar het goepkoop(en toch duur) vermaak van Vegas.
’s Avonds na wat relaxen weer wat stappen, Fai is er nog niet helemaal weer, maar sietse en ik vermaken ons prima, wat een rare lui lopen hier rond.

Donderdag 6 maart ’08
Vanavond/ vannacht vliegen we weer terug, dus uitchecken en bijkomen op de relaxe bedden bij het zwembad.
Wannneer onze accu’s weer zijn opgeladen op naar de Strotosphere, een toren op drie poten, $550 miljoen en met 350 meter het hoogste gebouw van West Amerika.
Beneden is er natuurlijk een Casino en ook een buffet eetgelegenheid, maar eerst naar boven. Naast een observatiedeck zijn er namelijk ook 3 atracties, Sietse en ik gaan voor de Big Shot en de Insanity. Fai blijt achter om deze waanzin te aanschouwen. Allereerst worden we ingesnoerd in de Big shot.’s Werelds hoogste thrill ride, waarbij je met 4 G de lucht in wordt geschoten.Voordat de startschot wordt gegegven stijgt de hartslag van onze koele fries naar +200. Dan pfoeiii , aaa, de gebouwen en grond verdwijnen uit mijn zichtveld en zweef ik even, voordat we weer naar beneden donderen, wat een K*@ gevoel, maar toch lachen. Zeker de foto na die tijd is hilarisch, van de Cool? Dutch guys. Het uitzicht was fantasties, voor diegenen die hun ogen durfden te openen, hahaha. Pfoe, direct verder naar de Insanity, hierbij wordt je met een arm buiten the sphere gemanouvreerd, alwaar je stoel onder een hoek gebracht wordt dat je alleen maar naar beneden kunt kijken. De hoogte doet me al duizelen, maar voor de grap laten ze je ook nog rondjes draaien. Vaag, duizelig worden we weer op het lanseerplatform afgeleverd. Zo ook gedaan, nu maar weer ff onze buffet kunsten testen.
Terug naar het hotel, waar we in de club nog ff een biertje drinken, door Fai’s moves worden we nog uitgenodigd in een nacht club the Pulse, maar we moeten vannacht toch echt weer terug. Weg van de speeltuin voor volwassenen, leuk, maar voor sommigen gelukkig dat alles wat in Vegas gebeurd ook in Vegas blijft 😉 .
Vrijdag-Zaterdag 7/8maart08
Gebroken komen we ’s morgens uit het vliegtuig. Na het ontbijt ook nog maar ff pitten dan. Laaste Boston check-up en in The Harp de Celtics zien winnen en het nachtleven aldaar checken.
Zaterdag moeten Fai en Sietse weer terug, we besluiten we een tour door het oudste (Base)Ball park te doen; FENWAY. Ondanks de regen is het toch best indrukwekkend om het thuis van de 2007 World Champions te aanschouwen. De VIP lounge, de commentaatorcabine( net uitgebreid voor de japanse televisie), maar ook de oudste stoeljes. Houten klapstoeltjes zo dicht op elkaar dat ik er een gesettled klem tussen zit. Niet comfertable, maar toch zou ik hier graag eens de Red Sox willen aanmoedigen en de Americaanse baseball sportcultuur in dit stadium willen ervaren.
’s Avonds checken of the gasten echt weggaan en de rest van het weekend realxen, alvorens de bulten werk weer weggewerkt dienen te worden en er een nieuwe Nederlandse gast zich richten Boston begeeft.


Geplaatst door (K)Rook op 13:48 0 reacties

zaterdag 1 maart 2008

Posted in Travel | Leave a comment

Dutch VisitorsII-Boton/Vermont

Dutch Visitors II -Boston&Vermont

Zo nu m’n tijd er bij Percivia echt op zit:-( en alle drukte en visite even tot een halt lijkt te zijn geroepen moet ik moet ik m’n writers block maar eens opheffen en even tijd maken voor wat blogwerk. Na m’n Washington trip vonden m’n spieren het nodig om te blokkeren en moest ik noodgedwongen 3 dagen slapen. dit klinkt sommigen misschien wel goed in de oren, maar ik was er niet helemaal happy mee.
Zaterdag 23feb2008 17:00 Kan nog wel net op tijd wakker worden om me weer naar Logan airport te begeven. Na Pappa en Mamma, m’n neefie nu weer wat gekke criminele nederlanders die Boston bezoeken. Nog niet helemaal fit probeer ik wakker te blijven om Sietse en Yin Fai Boston binnen te loodsen. Na een uur wachten belt Sietse, heb ik hem toch gemist. Ze hebben de rare Fries volledig doorgelicht, maar hij weet zich onbegrijpelijkerwijs, toch langs de douane te praten.Enfin, het is zaterdagavond dus maar snel de kroeg in voor een goede Amerikaanse hamburger.
Zondag 24 februari 2008
Het prachtig weer en lopen we via Boston Common het dure Newburry Street, Copley, Prudential Center en begeven we ons richting het theater district. We belanden uiteindelijk in China town waar Yin Fai zich helemaal thuis blijkt te voelen. Bij China pearl eten Dumplings en ander vaag voedsel, Fai besteld van alles en alles smaakt prima zelfs de kippenpoten en ingewandenachtig iets, thanks Fai! Al sneeuwballen gooient langs de haven ,Long warf en het aquarium uiteindelijk belanden we bij Boston beer en hebben we wel redelijk wat van boston gezien. Pfff….

Maandag tot en met vrijdag liggen er nog stapels werk te wachten, gewoon werken dus. Afhankelijk v/h het weer adviseer ik de Gasten een Trolley tour te doen, Freedom trial te lopen en word het aquarium, Science museum en Harverd bezocht. Soms best jammer dat ik sommige dingen moet missen. Maar ja, het ‘s avonds gezamenlijk dineren etc. Maakt het wel weer goed. Verder bestaat het avond program uit de kroeg in filmpie pikken(in Bruges), poolen @ Flattop Johny’s, Kinky @ Middle East(http://www.kinkymusic.com/) en natuurlijk kan een Celtics game niet ontbreken(Celtics vs Cavaliers 96-84). Zal er niet te veel op in gaan snel verder naar Vermont.
Vrijdag 29 februari 2008 Vermont
Na het werk haasten en nog eens haasten, zonder te eten in de auto in en op naar de green mountains. Bij aankomst blijken we net als ons vorig bezoek niet verder te komen dan halverwege. Dit keer niet vanwege de ijzel , maar simpelweg te veel sneeuw. De toch al niet kinderachtige sneeuwlaag van ~30 cm is halverwege een bult sneeuw van ongeveer 1,80 cm hoog. Snowboots maar aan en al sneeuwscheppend omhoog. Fai , met z’n nieuwe blitse sneakers, incasseert nog wat sneeuw die van boven komt geschept, maar uiteindelijk hebben we een padje naar boven. Snel wat eten, het bier zakt direct naar m’n benen. Terug in de warmte van de master bedroom zuil ik, terwijl het buiten nog sneeuwt, dan ook snel weg in een diepe, diepe slaap.

Zaterdag/Zondag 29/30maart2008 West Dover Vermont

Na een volwaardig ontbijt met original USA pancakes met maple syrup.Sietse moet skiën, ik ga met onze chauffeuse snowshoenen maar allereerst kunnen we weer sneeuwscheppen, er is toch zeker wel weer een voet gevallen, wat’n bult sneeuw.
Snel naar Veroniques botique voor skihuur, helaas geen mooie Française dit keerJ ( sorry mam). Sietse gedropped en op naar snowshoe routes. Bij de 1e optie staat een vette SUV volledig ingepakt in de sneeuw voor de parkeerplaats. Daar ik geen zin heb onze auto te zoeken en uit te graven bij terugkomst verder naar de andere kant van mount snow, mount Statton(~3900ft). Sneeuwschoenen aan en lopen maar, na 20 minuten houdt het pad op en moeten zelf een pad maken. Door zeker 80 cm sneeuw ploeteren valt toch niet mee, maak nu wel optimaal gebruik van de sneeuwschoenen maar zak toch nog wel tot aan m’n knien weg, pfff. Het uiteindelijk gecreëerde pad maakt de terugweg wel een eitje.
Na een enthousiaste Sietse te hebben opgepikt kunnen we terug naar Fai, die het huis bewaakt heeft en nog wat sneeuwschep werk heeft verricht.
We worden door de hostes getrakteerd op lasagne met knoflook brood en wijn. Het relax uurtje komt daarna dan ook als geroepen.
Zondag wordt er gecleaned en nog weat geskied alvorens we weer op boston aangaan om onze spullen te pakken, morgen (te) vroeg op, Las Vegas wacht op ons!

Geplaatst door (K)Rook op 18:47

0 reacties:

Een reactie plaatsen

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Whashington D.C.

vrijdag 22 februari 2008

Washington D.C.

18 februari 2008:Presidents Day!

18 februari is het presidents day, G. Washington’s verjaardag of ook wel de verjaardag van de "founding fathers"of de belangrjke presidenten van America die allen in Februari jarig waren, ie A. Lincoln. Enfin geen officiele vrije dag voor Precivia, maar wel voor vele andere bedrijven en overheidsinstellingen en waar kan men dit beter vieren dan in de "capital" van de USA Washington D.C. (http://en.wikipedia.org/wiki/Presidents_day)
Na het passeren van schreeuwende dounebeambten zit ik om een uur of vier vrijdagmiddag in een te klein vliegtuigje gepropt en landt ik een uur later in de hoofdstad van de USA, Washington D.C. Met een echte metro,wat een verbetering ten opzichte van Boston, naar het hotel. Drop m’n spullen, eet snel wat in het hotel en dan op naar de National Mall(officeel National Mall en Memorial Parks). De National Mall is een enorm park in het midden van DC met enorm veel (herdenkings)monumenten en is omgeven door musea. Vanaf het Capitool tot aan het Lincoln monument is ongeveer 3 km en het totale oppervlak meet ongeveer 1,251,000 m². Zit op loop/kruip aftand van dit alles en besluit zoveel mogelijk gebruik e maken van de mooie zachte avond en zoveel mogelijk monomenten bij nacht te gaan bekijken. Kom de Mall op ter hoogte van het Air en space museum, halver wege tussen het Capitool en Washington monument. Twee ‘eyecatchers’ van DC, het Washington monument is bijna overal in DC te zien en is de reden waarom er hier geen hoogbouw is zoals in de meeste Americaanse steden, geen gebouw mag namelijk hoger zijn dan het Washington monument. Via het Whashington monument wandel ik verder naar het World War II memorial,via de reflecting pool belandt ik bij het Lincoln monument. Deze locaties zijn wereld beroemd en is bijvoorbeeld de plek waar Dr. Martin Luther King Jr. zijn beroemde "I Have a dream" speech gaf. Het Jefferson Monument lijkt te ver weg werp een blik op de Korean War Veterans Memorial en het Vietnam Veterans Memorial en ook het Franklin Delano Roosevelt Memorial en de United States Holocaust Memorial Museum verdienen een referentie. Ben er vast nog een paar vergeten maar mijn conclusie luidt dat de americanen wel houden van herdenkingen, officiele monumenten. Ik ben monument verzadigd en ga richting hotel. Weltrusten…
Zaterdag 16 februari 2008
Vandaag musea, ze zijn allemaal gratis, dus dat doet mijn nederlandse hart ook goed.
Begin bij het Air&Space museum wat extreem dichtbij is. Het is verrasend leuk en heeft ook nog eens een paar topstukken van het Amerikaans nationaal historisch museum wat voor verbouwing gesloten is. Zie de Apollo en andere ruimte voertuigen, ze zien er allemaal wat apart uit met vooral veel zilver en goud folie, lijkt het handenarbeid van de HAVO? Nee toch niet echt wel ruimte wetenschap. In het national USA histotrisch gedeelte een leuke verzameling van Kermit de kikker, Mohammed Ali’s handschoenen, spulletjes van Stevie Wonder, 1e naaimachine tot R2D2 en C-3PO. Grappig , nu even rustig in de zon in het park genieten van een gevriesdroogt ruimte ijsje , maar niet voordat ik een echt stuk maanrots heb aangeraakt.
Het Indian native museum is leuk, maar vooral een aandraader voor de innerlijk mens, lekker en apart eten en drinken Inianen em mexicaanse stijl, maar ook de traditionele americaanse stijl ontbreekt niet. Via te drukke Botnische tuin is het tijd om bij het capitool ff lekker in het zonnetje zitten en de gehele mall te overshouwen. Een gast doet rond z’n dagelijkse? protest af, sportieve en duidelijk minder sportieve figuren, schoolkids etc, etc. Verder naar het National Newmuseum ,alom getipt dus ff cheken, een nieuwmuseum wat nog niet helaas nog niet open blijkt te zijn.Dan het American Natural Nature Museum, met het groetse diamand van de wereld een hoop dooie dieren best grappig maar vooral tering druk, m’n hoofd raakt ook al bijna museum verzadigd. Maar weer ff in de zon en kijken naar het ulimate Frisbee wat hier uiters populair is. Zo nu kan ik wel weer een museum beoek aan, National museum af Gallery Art, met vooral veel verschillende schilderijen, ook nederlandse :-).

Hierna ben ik toch wel echt museum moe en maak me klaar voor de avond. Vandaag al in africaanse noord en zuid americaanse sferen geweest, dus eet ik nu etthiopsich. In het uitgaansgebied(adams morgan) van DC slenter ik wat rond lounge in een donkerre club en drink een whiskey in een aparte bar. De dansclub lijkt wel een beetje te gay en het stinkt er behoorlijk(pis), gezien mijn ervaringen, no dancing voor johnny tonight dus.

Zondag 17 februari 2008
Na een ontbijt bij Starbuck’s wordt een trip geboekt voor de historic trolley tour. Deze trolley rijden ook in Bosoton en kreeg alllen maar positieve verhalen dus nu ook maar relaxed luisteren in een trolley. Vanaf het hotel gaan we langs het Capitool, Union station Plaza, veel musea en historische punten. Bij het witte huis stap ik uit en loop een rondje om het huis van Bush, hij is echter niet thuis, maar weer verder dus. Na ALLE historisch belangrijke punten en monumenten kunnen we verder met de downtown loop. Bij het bombastische gotische national church er ff uit er start een officielle tour van een half uur. Na ruim een uur mogen we weer verder, snel wat drinken kopen en in Georgetown(high end shopping, dinning and restaurants) eten we een echte washingtonse USA burger bij five guys famous burgers(http://www.fiveguys.com/). Na een tip van de chauffeur, bednkt, op naar het mooie Old Postoffice building kunnen we DC van boven bekijken.

‘s avonds weer naar Adams Morgan buurt, nu naar een goede Jazz club: Twins Jazz en lounge club. Onder genot van een wijntje en wat ethiopisch/carraibisch getint eten vervliegt de avond, de muziek is verrasend en goed er zit zelfs een harp, wat een harp en jazz, ja een harp in de band. Halverwege wordt de dienst onderbroken en komt de oppermadam haar ronde doen en ons bedanken, grappig hoor.

Maandag 18 februari 2008
Hoera Presidents day, moeten we gebak naar het washington monument brengen, feest vieren? Nee, eigenlijk niks, dus gewoon lekker in de zon zitten bijkomen(zonder jas), op een terrasje wat frans eten en dan voordat het gaat regenen geheel relaxed weer in een te klein vliegtuig een uur turbulentie weer terug in Boston

Geplaatst door (K)Rook op 8:54 0 reacties

zondag 3 februari 2008

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Superbowl XLIII

zondag 3 februari 2008

Superbowl Sunday

03 feb 2008 Zondag-Suberbowl Sunday!

What’s up in Boston?

De afgelopen week(en) gat het ‘normale’ leven gewoon door. Doden in Irak, shietpartij in Dorchester(al weer), problemen in Kenia, de Americaanse Economie hapert, …

Is dit dit wereld nieuws in Boston? Ja ook, maar alles lijkt te draaien om meer belangrijker dingen: " Guiliani quit", "Clinton the winner"," Mc tops Romney in Fla.", "Obama…., "Brady’s ankle…’, "Patriots run for perfection".

Moge duidelijk zijn in boston lijkt de wereld te draaien om twee dingen, voorverkiezingen en natuurlijk de Americaans FootBall, Superbowl XLII.Elk praatprogramma en nieuwsbulletin gaat over de voorverkiezingen of de Patriots.

Ze kunnen hier niet gewoon 1 verkiezing houden, allereerst moet er oneindig veel campagne geld(echt honderden miljoenen) uitgegeven worden om de democratische en republikeinse kandidaat te kiezen en dit duurt eeuwig.

En dan ter afwissewling is er football: Tom Brady heeft z’n enkel in getaped, niet op de training, elke dag een hele sectie over Football, jeses.Wat een hype, volgens mij is het dit jaar met de run voor perfectie wel echt heel erg gek. Enfin, gelukkig wordt het nieuws dinsdagmorgen geopend met echt belangrijk headline nieuws: Britney is naar het ziekenhuis gebracht, vage beelden van een auto en een ziekenhuis…

Superbowl dan maar weer, de krant staat vol van records, chronlogien en tabelletjes.
Suberbowl tickets zijn beschikbaar voor $77000 dollar of een suite voor $224825, maar ja dan heb je ook tickets voor een game waarbij New Engelands trots een histroisch perfect seizoen(alle 19 wedstrijden gewonnen) in de boeken gaat schrijven.
Vrijdag doet PerciVIa mee in de gekte, we hebben een Patriots Potluck Suberbowl XLIII lunch.
M’n Stamppot boerenkool levert veel positieve reacties op, enfin daar moet ik het ook van hebben, goede opmerkingen over de het de aankomende Zondag of de vertononde Patriots DVD is niet mijn sterkste punt. Eten lukt wel goed en ook veel:-).
—SUPERBOWL SUNDAY—
Alle voorbeschouwingen wijzen op een game van de eeuw. Het is Superbowl Sunday 17:30 op naar Tommy Doyles! De bigscreen laat de voorprwt beginnen de teams komen het veld op. De giants zijn de underdog, maar oopassen Patriots! De 1st quatar begint, spanning alom, patriots zijn niet top maar gelukkig geen NY Giants Touchdown, wel een fieldgoal:3-0.

Tijdens de comercial breaks(reclame), is het opmerkelijk stil, iedereen kijkt naar de te dure commercials. 23 miljoen voor een spotje van 30 seconden of iets dergelijks, te veel in elk geval. Madonna kreeg 10 miljoen voor een haar minimale bijdrage aan een spotje van euh… , ti’s dat een collega fan me erop wees dat er een spotje kwam waar madonna veel geld voor kreeg anders had ik het niet gemerkt. We kunnen juichen: de patriots hebben een touchdown,3-7,YES, high five! Barman Pat(patrick) is er nog niet gerust op dat de Pats winnen en blijft nerveus, niet goed roek , niet goed john verteld ie me. Spannend blijft het wel we juichen voor goede verdedging van de Pats, een bijna Touchdown, dan een goede pass van NY Giants quaterback Manning. de Giants dringen wederom de red zone van de Pats binnen. Dan een onmoglijke catch boven het hoofd en hij laat de bal niet valllen, damn, touchdown Giants.

De patriots komen nog dichtbij maar de tijd dringt, helaas is QB Tom Brady niet goed genoeg vanavond, de druk te hoog? We verliezen, Pat kan geen woord meer uitbrengen, tijd om naar huis te gaan.

Reletevatie dan maar , dit heb ik weer mee mogen maken, vondt het toch leuk, whats next?
http://www.azsuperbowl.com/sponsor_faqs.aspx
http://www.azsuperbowl.com/

Geplaatst door (K)Rook op 8:27 0 reacties

zondag 27 januari 2008

Vliegen & 3D U2…

Zo op dit moment is het zondag morgen ‘t sneeuwt weer e’s. Lekker weer om het thuisfront te bellen en ja weer ff te bloggen. Met het uitzicht over de Charles en het witte geheel buiten, de stoel in de relaxe mode, hehe…
Editors@ Orpheum theater-Zaterdag 19 Januari 2008
Zo weekend tijd voor wat shoppen, op naar Newburry street, de winkelstraat met de luxere winkels, net wat voor mij dus:-). Koop te dure, maar luxe schoenen, met air dus comfortabel en minder vermoeiend. Handig voor een mogelijk dance party vanavond?Bij een verlate lunchbuffet bij mijn favoriete indier (http://www.kasmirindianrestuarant.com/) lees ik in de ‘ the boston phoenix’ dat de editors in boston spelen. Deze band heb ik, door de drukte, gemist op pinkpop. Ben wel in de ‘mood’ voor een concert, dus snel naar huis en ja hoor er zijn zelfs nog kaarten beschikbaar. Top, na heel wat live music in de kroegen, nu m’n 1e officiele concert in Boston. Met de ‘T’ (red line) naar Park street en lopen naar het Orpheum theater. Het concert is in een oud theater, 1851. Oorspronkelijk voor het symphonie orkest, musicals en nu een concert hall/ theater. Grappig, binnen zitten we op ‘old school" klapstoeltjes het ziet er allemaal oud uit. Muur en plafond schildering zijn er nog wel maar de luxe theater sfeer is wat weg maar kan prima voldoen als poptempel wat mij betreft.
Snel nog een biertje (wel je Paspoort laten zien) achter het balkon. Het voorprogramma begint ‘Louis XIV’ gevolgt door Hot, hot, Heat. Een gedeelte van het publiek begint al gillend al direct staan te swingen om tegen het eind van het voorprogramma al weer uitgeput neer te ploffen, vreemd hoor.
De editors beginnen met een iets meer geperfectioneerde show, veel nummers ken ik toch niet maar de stoeltjes zijn perfect om mee te deinen op de muziek en we komen, op de wel bekende nummers (vooral Munich), zelfs los van onze klapstoeltjes. Mooi om mee te maken, weer een ervaring rijker.

Indoor skydiven-Zondag 20 januari 2008
Vandaag ga ik vliegen. Indoor skydyven wel te verstaan. Dit avontuur is buiten boston maar ik wordt gelukkkig opgepikt door een mede avonturier(thanks).We bekijken de soort verticale windtunnel en krijgen briefing van Steve onze instructeur. Even later heb ik m’n overal aan, bril op, oorplugs in en helm op, ready to go.De propeller’s worden opgestart en als laatste ben ik aan de beurt. Bij de ingang handen op de borst en kin omhoog en ik laat me voorover valllen. Direct zweef ik richting raam, bonk. Steve geeft me tekens benen krommen, gevolgt door ok: ik vlieg! :-). De tweede keer gaat de propeller power omhoog. De instructeur zweeft mee en al ronddraaient komen met z’n tweeen toch behoorlijk wat hoger. Best lastig hoor, met m’n enorme lange armen en benen creeer ik enorme vleugels en bij de geringste verandering venander ik mij koers. Enfin, snel weer terug de playoffs american football is bezig. De Greenbay packers spelen bij +/- -20 graden Celcius tegen de New York Giants. Spannende wedstrijd helaas verlise de Packers in the extra tijd :-(.Bekijkde de Pats bij Pat (Patrick) in tommy Doyle’s, m’n stamkroeg. De Patriots spelen geen grootse wedstrijd en Pat is dan ook zichtbaar nerveus. Uiteindelijk winnen de Patriots en zijn ze nog steeds op weg naar perfectie. Over twee weken weten we of de perfectie bereikt wordt en de Superbowl gewonnen wordt. Nu weer naar huis, morgen weer werken.
U2 3D Movie show- 27 januari 2008.
Hey weer weekend vrijdag wordt het geplande pokeravondje afgezegt en kan ik m’n fysieke gesteldheid opwaarderen, ff sporten! Beland echter hierna in the Harp, om de Celtics te bekijken. In de laatste paar seconden verovert Garnett onder luidt gejuich de bal en winnen de Celtics wederom een wedstrijd. De sfeer is dan ook prima, weet alleen niet of dit bijdraagt aan m’n geplande upgrade van m’n fysieke gesteldheid:-).Zaterdag avond is er optie om naar een U2 show te gaan in het Imax theater/bioscoop. Op het laatste moment besluiten we dit te gaan doen geen tijd meer om me op te frissen en spring in een taxi naar het aquarium. We komen net op tijd aan hellaas is het behoorlijk druk, zo druk dat er een uitverkocht kaartje op de deur staat. Damn, al het gehaast voor niks, dan maar een bar in. Draai me om en dan vraagt een man of we kaartje nodig hebben, het blijkt geen malifide kaartjeverkoper, maar een hele aardigge man die twee afzegingen heeft. Yes we hebben kaartje en nog gratis ook, dat is toch heel mooi. Dit en het feit dat het blijkt dat het een premiere is doet me beseffen dat we laaste tijd wel veel geluk hebben, wat een mooi leven heb ik toch. ;-).Wat gaan we eigenlijk doen? We blijken de premiere te gaan bijwonen van een 3D film van het laaste concert(Vertigo tour) van U2. Op het grootse scherm van deze regio en via 44.000 luidsprekers met XXX watt aan vermogen., Top! Raar brilletje op en de show begint. We staan tussen de bandleden, zien alle details van Bono en de zijnen. We kijken over het publiek en zien(en voelen bijna) het stadion op en neer golven en dat met perfecte geluidskwaliteit, waauw.Net alof je zelf bij het concert bent, Bono reikt zijn hand uit en lijkt m’n wang te aaien ‘uuuh’ hoor ik de vrouw achter me kreunen. (Bijna) Mooier dan een live concert en weer een mooie ervaring, beter als verwacht :-). http://www.u23dmovie.com/

http://www.blogger.com/img/videoplayer.swf?videoUrl=http://vp.video.google.com/videodownload%3Fversion%3D0%26secureurl%3DqgAAADjB7cieHmVEItu-JNF4-KJXO-gEcWgUwz37jimkw1kmTQ7bjMbCjSBLi0xVq3OIPeLfXzpSZG2wB-vdDOENVhjF90ThzgbTG1KLs0qMUh_Pffq70iTJXtHnU248_1UzysTJwSiqdqjACYk4mbdozTPA8hJIzznRRtvgvMs1sG600tyFX-XUzjX4wKSWbrD3yQjOEVbicwFf0eqehgGYZDk3fnzNpEOHPpP92YRrCUD4%26sigh%3D6vhObkSyEbiMOHminbQHSLYxM2s%26begin%3D0%26len%3D86400000%26docid%3D0&nogvlm=1&thumbnailUrl=http://video.google.com/ThumbnailServer2%3Fapp%3Dblogger%26contentid%3Df518025a7a64107a%26offsetms%3D5000%26itag%3Dw320%26sigh%3DfBADT9HazrUw4_JtlsPoBMpziVI&messagesUrl=video.google.com/FlashUiStrings.xlb%3Fframe%3Dflashstrings%26hl%3Den

Geplaatst door (K)Rook op 9:05 0 reacties

m

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Oud&New @ Boston; start 2008

maandag 14 januari 2008

Oud en Nieuw @Boston- Start of 2008!

Zo, 2 januari direct weer a/h werk, pfff. 3 januari is het hels koud,-20gr./C, snel lopen dus naar het werk. De VIP’s (echt waar mijn Pappa en Mamma, lijken VIPs!?) kunnen in stijl worden uitgezwaaid. Nog vermoeid probeer ik mijn leventje in Boston weer op te pikken en deze site weer wat up to date te maken.
Oud en nieuw@ Boston 2008
Allereerst het kort verslag van het oud en nieuw in Boston. Het lijkt al weer maanden geleden maar toch. ‘s Middags beginnen de first night activiteiten in Boston, na wat relaxen voeg ik me bij m’n ouders en bekijken wat ijssculpturen en lopen in het zonnetje door het park, probeer uit te zoeken en uit te leggen hoe wat, waar de first night activiteiten plaatsvinden(http://www.firstnight.org/). Ik moet vanavond de kroeg in, m’n minimale sociale kontakten weer een beetje herstellen na twee weken famili-fun:-). Er zijn genoeg dingen te doen, voor $15 heb je een button die toegang geeft tot veel fun. M’n ouders vermaken zich wel ben bijna een beetje jaloers. Nou ja in de kroeg is er buffet, helaas niet de beloofde live band. De sfeer zit er nog niet echt in en we verkassen richting de haven. Buiten de metro is het al flink druk, toeters schalmen door de straten, tooeett. Dit geeft al een apart sfeertje. De uitgedoste vrouwen binnen onze groep zien er goed uit, maar de casual geklede lopen toch wat vlotter:-), we komen ruim op tijd aan. Gillende mensen en toeuut de alpenhorn geluiden. Genoeg om te zien, beetje vreemd. Plots, KABANG, verrek het is 00:00 2008, HAPPY NEW YEAR. Niet iedereen vliegt elkaar in de armen met drie hollandse kussen, maar een happy new year voldoet. Uuuu, iiii, oee, naar het vuurwerk gilende mensen. Het vuurwerk is mooi, moie figuurtjes etc. Zelf vuurwerk afsteken is verboden en wordt behalve misshien met de ‘4th of July’ festiveiten niet gedaan.
Na 20? minuten is het weer gedaan, de mensenmassa gaat richting huis. Onderweg verwacht men dat ik uitstap op Kendall richtiong hotel. He? Ja dat gaat niet, nog wel ff op z’n Hollands afsluiten in de kroeg hoor. De uitsmijter herkent me nog en we kunnen dus het nieuwe jaar beginnen met een afzakkertje en wordt het nog even "Hollands gezellig".
Geen (verplichte) bezoeken en nieuwjaars visite,raar hoor de oud en nieuw viering hier, maar wel weer e’s wat anders:-)
Zaterdag 5 Januari 2008-Back to the ’80’s
In plaats van nog een nieuw jaars feessie gaan we in Boston terug naar de ’80’s.Ben nog niet helamaal hersteld van het hollands bezoek en oud en nw viering, maar toch maar ff checken. Bij binnenkomst wordt ik al begroet door een Jane Fonda work out look alike(met beenwarmers). Rene froger heeft ook een look alike en is waarschijnlijk ook 80’s(of Rene heeft hiet z’n look verworven). De DJ is draait niet alleen 80’s muziek hij is ook 80, afijn ff dansen maar. Meng me tussen de punk, lesbo’s, en de enkele travestiet, de rest ziet redelijk ‘normaal’ uit. Wat een vreemde gasten hier,hhaha. Hey Depeche Mode, eindelijk een bekend nummer.Plotseling slaat de vermoiedheid toe, pff taxi naar huis maar.
Dinsdag 8 januari 2008
Dinsdag is het behoorlijk warm, bijna 18 graden Celcius, mijn baas John Chon besluit plotseling ons te trakteren op ijs. Daar gaan de UPS afdeling dus, zonder jas in januari op naar Dunkin en Donuts. Vaag hoor, men zegt hier wel ‘bevalt het weer je niet wacht dan een dag’ maar dit is heel extreem.
12/13 januari2008-New Hampshire- White Mountains
Na een warme week is hier (Cambridge) de sneeuw zo goed als verdwenen. Toch staat een snowshoeing trip op het programma. Zaterdagmorgen vroeg wordt ik in drie uur naar Nort Conway gereden.Een dorpje in de staat New Hampshire bij een berg met een van de extremeeste omstandigheden van de wereld Mount Washington.(http://www.mountwashington.org/)
Besluit de sneeuw schoenen te kopen, is nooit weg zeker als we nog eens een sneeuw storm met een paar foot sneeuw krijgen, We kunnen dus op pad. We zijn al met al toch laat en doen een tochtje rond Echo lake. "Sneeuwschoenen" blijkt niet echt moeilijk het is een soort wandelen over de sneeuw, maar dan met grote "tennis rackets" onder de schoenen ‘klick’ je in een de schoenhouder en dan lopen. Best ontspannend, maar tegegelijk inspannend. Degelijk door de natuur voortbewegen, het weer is perfect, de tocht is ongever 5 mile, we zij n redlijk op tijd weer klaar en kunnen nog ff opfrissen en de Football Playoffs bekijken. Allereerst blijkt Breen Bay Packers (http://www.packers.com/contest_splash/) de Seattle Seahawks op bezoek te krijgen. Er zijn veel fanatieke Packers fans en ik krijg dan ook al snel redelijk wat sympathie voor dit historisch clubje, dat als enigge NFL club eigendom is van lokale mensen uit Wisconson, of zoiets, grappig. Gooo Greeen Bay, met 4 touchdowns verslaan de Packers, in the sneeuw de Seahwaks, jeuhhh!
Hierna volgen de New Engeland Patriots. De patriots met Quaterback Brady en receiver Randy Moss winnen eveneens, niet geheel onverwacht, al moeten ze wel werken voor hun geld. tussendoor probeer ik de Celtics(Basketball) nog te volgen, zij verliezen, damn. Enfin dit was een mooie afsluiting van de dag, snel slapen.
Na het ontbijt snel op pad.Stukje terug door de white mountains. Via de pittoreske route belanden we bij de flume(http://www.visitnh.gov/flume/index.html). Hier moet wat moois te zien zijn.Wonderbaarlijk natuur en een rivier met watervallen en tussen met mos bedekt graniet. Mmm, het visotor centrum is gesloten, de bebording blijkt verwijdert en we kunnnen het pad niet echt vinden, dan zomaar het bos in we zien wel waar we uitkomen. We komen langs een overdekte brug en heuvelopwaarts komen het graniet waarachtig ook tegen. De gesmolten sneeuw is gedeeltelijk weer bevroren wat schilderachtig beelden oplevert, mooi. Verder snowshoenen we onze weg door het prachtigge landschap. Daar krijg je honger van in het dorpje proberen we wat te eten maar de meeste zaken sluiten zondag middag:-(. We vinden nog iets, een enorm lelijke vrouw staat ons te woord. Als ik niet snel genoeg een keuze kan maken tusen water uit de kraan of en fles water, krijg ik een sneer van de toch al niet geheel vriendelijke vrouw, ben ff vebouwereerd, er wordt geopperd om toch maar weg te gaan. Waarop de heks reageert okay, asjeblieft doei he hahahea. Hu, das vreemd. Nou ja maar snel weg uit dit achterlijke hilbilly dorpje. Onderweg terug maar iets eten, we belanden bij een broodjes keten, jesus wat een goede broodjes. niet goedkoop maar wel goed, beter als de luxe broodjes bij DSM hhaha. Sluiten het weekend of meer vakantie bij de Taiwnees.Top!

Geplaatst door (K)Rook op 15:36 0 reacties

dinsdag 1 januari 2008

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Kerst@Dover-Vermont-USA

dinsdag 1 januari 2008

Kerst@Dover-Vermont


Zo een nw jaar, 2008. De eindeloze terugblikken naar afgelopen jaar zijn gelukkig afgesloten. Maar toch nog ff een verslag van onze trip naar Dover een plaatsje in de groene bergen in het idillisch, ongerept staatje Vermont.

Maandag 24dec07

Na New York nu ff heel wat anders, Pappa en mamma zijn wat ziekkig. door het rare amerikaanse voedsel?Nou ja, voor mij nu ded taak om de trip naar Vermont voor te bereiden. Vergeet dat kerstavond heel belangrijk is, dus na wat sporten wordt het allemaal wat krap maar kan gelukkig heel wat voedsel inslaan. Terug in de hotel blijkt m’n wasbak vol met een zwarte ondefinieerbare substantie te zijn gelopen, de technische dienst kan er niks mee, dus ik krijg een andere kamer toegewezen, wat een gedoe. Houdt m’n ouders nog ff wakker door ze te verslaan met Skip bo (een vreemd kaart spelltje) Alvorens ik ‘naar huis vertrek’.

Dinsdag 25 december, 1e kerstdag; Boston-> Vermont
Na een relaxte ochtend zijn de spullen gepakt en kunnen we op pad naar de Cabin van m’n baas (John Chon).

We missen een afslag, maar rijden toch het mooie Vermont in, met mooie slinger weggetjes en nog redelijk ongerept amerika en sneeuwlandschappen. Ongeveer drie uur later zijn we in Dover en gaan we de bergen in. Voor m’n gevoel komen we uit in ‘de middle of nowhere’ maar a/h eind van de inrit staat een mooi huis. De inrit is wat glad dus wat extra gas dan maar. Sliding en slipend komt de KIA op drie kwart van de inrit tot stilstand en glijden we terug. Uoehuhiioeoe, is het kommentaar van m’n moeder en we komen 10 meter terug tot stilstand. We proberen het nog twee keer, m’n ouder proberen de auto te duwen maar uiteindelijke staan we dwars op de weg tussen het sneeuw geklemd en geven het op. de rest maar lopen? Mams probeert de vele spullen naar boven te brengen, maar op handen en knieen gaat dat niet werken, We legen de auto, stuur m’n ouders omhoog en glij de afrit af naar benedenen rij snel terug naar Dover. Er is niet veel open, maar bij een skishop koop ik snel een paar snowboots en rij in de schemer terug. Terug parkeer ik halverwege en heb met de warme boots wat meer grip en loop door de sneeuw een aantal keren naar boven en terug. Hehe dat was ‘exciting’, wel lachen hoor. Nu de kachel nog aan,geeft wat problemen omdat mams de noodswitch heeft geactiveerd.Kamer utizoeken en eten maken, we zijn geinstalleerd in ff relaxed voor de haard. Kerstsfeer allom en heel ff heel wat anders als Musselkanaal, Nederland, Boston of New York.

Woensdag 26december Exploring Dover Vemont.

2de kerstdag is niet heel bijzonder voor de amerikanen, maar een tijd voor wederom grote sale.

Wij gaan de omgeving verkennen. Probeer het Snowshoeing (sneeuwschoenlopen, of zoiets?), met de speciale sneeuwschoenen loop ik over de sneeuw door de bergen, grappig hoor en zeker handig.Hierna op naar mount snow(http://www.mountsnow.com/) , het ski resort van Dover. We zijn een beetje laat dus ski lessen kunen we beter morgen doen. We kijken wat in dit ski dorpje drinken wat koffie en eten een de lekerre traditionele hamburger. Op weg naar huis koop ik een heuze sneeuwbroek en jas en beloof de mooie Francaise later terug te komen om ski’s te huren :-).We zorgen dat we ‘s Avond voor donker thuis en de heb m=niet voor niks inkopen gedaan: moet zelf een diner bereiden wat zorgt voor voldoende energie voor het skien van morgen.

Donderdag 27December07

Weer kerst? Lijkt er wel op maar vandaag gaan we skien. Vroeg op om op tijd te zijn voor de Adault snow trial clinic. Betalen, sdkischoenen aan en ski’s mee en we voegen ons bij de rest van de groep kneusjes. Leren hoe te staan en de bocht om te gaan en naa wat oefenen kunnen we naar boven. Mams valt op de raarste momenten en heeft dus het vallen ook goed geofend,maar eenmaal boven op de beginnershelling wordt ze toch wat nerveus en ziet het vallen er ook niet zo goed meer uit. Pappa staat ook niet helemaal stabiel maar uiteindelijk gaat het met kleine bochtjes terug de helling af toch redelijk goed, zelfs Beppie komt de laatste bochten goed door. de instucteur is trots op ons, na zo’n 2,5 uur klooien mogen we zelf op pad. Het weer is er niet beter op geworden (natte) sneeuw/motregen achtig. Eerst de innerlijke mens versterken alvorens we een nieuwe oefen stek opzoeken.

Deze Beginners heling is al wat hoger en vooral uit de stoeljeslift is behoorlijk wat moeilijker hier, direct naar beneden en bochie om. Kan de swiepende stokken van pappa net ontwijken en zie hoe ie de sneeuw ophapt:-). Na een paar keer dit herhaald te hebben laat m’n familie achter en ga een lift hoger. Daarna nog hoger tot net naast de top, boven aangekomen ben ik net een sneeuwman en volg ik een turkse liftgenoot naar beneden, het sneeuwt nu ineens tering hard, zie ook bijna niks, op gevoel maar verder. Hoewel het de groene route is zijn sommige stukken behoorlijk steil en snel(zeker als er wat ijs ligt).Pappa doet het, op z’n ouwe dag, ook goed , niet slecht;-). Mams mist het vertrouwen,is wat beurs en is er snel flauw van.

Moe gaan we a/h bij het schemeren voorzichtig naar huis(beetje glad).

Na het eten blijkt de afwasmachine stuk, de technische man moet er bij komen(ik). Mmm dat weet ik ook niet, skype de backup lijn maar die heeft ook geen idee. Geen zorgen dit weekend laat ie er wel ff naar kijken, oh probeer ander het knopje onde de keukenkastjes e’s? Haha,jawel hoor er zit een lichtschakelaar voor de afwasmachine, wie heeft die nu verzet? Nu ja wel makkelijker voor later, nu heeft mams weer ff gezllig kunnen afwassen.
Vrijdag 28dec07

Weer skien, weer is wat beter. Skies huren en de berg op. Mams is de Papparazi. Het weer en de sneeuw is wat beter. Al gaat het met deze lange ski’s en anderre schoenen nog niet echt lekker. Ff wennen, hap met m’n ski’s twee keer in de sneeuw wat leidt tot spectaculaire valpartijen.

Best vermoeiend dat skieen, maar heb nog wel wat energie over voor een tocht met een sneeuwmobiel. Vader bewaakt de basis en moeder komt achter op bij mij. Samen hebbben we behoorlijk wat gewicht maar mike(onze gids) heeft vertrouwen in ons:-). Na een korte uitleg kan de helm op en wordt kan er gas worden gegegen. Vol gas gliberren en glijden we de huevel op. Dan door het bos, stuiteren we heen en weer door kuilen en plassen, goed meehangen driver and mom moet een geheel zijn. Met 50km/hr gaan we verder, mooi hier, maar blijft werken om de scooter onder cotrlle te houden zonder dat mams er afvalt en/of m’n edele delen het zadel verkennen. Halverwge trillen de benen van beppie van inspanning, terug wordt het schemerig en kunnen we net op tijd stoppen bij een onfortuinlijke bestuurster uit de 1e groep, een boom stond in de weg. Gelukkig niks aan de hand en kunnen we na wat wachten stuiteren we weer verder. Boven op de zojuist geprapareerde skipiste hebben we prachtig uitzicht over het verlichte dorp en dalen we af terug naar onze basis. Vermoeiend, maar dit was wel gaaf en ben m’n moeder niet verloren(al scheelde het niet veel). Wellicht is het een idee voor mensen die van hun schoonmoeder af willen:-).

M’n ouders zijn bang dat ik in de US blijf hangen en grenzen worden verlegd: ze verkiezen Franrijk boven de US. Ze proberen ze me te koppelen aan de leuke Franciase uit Lyon, moet alle skiespullen inleveren, maar vindt het niet erg om even met haar te praten hoor ;-).

Thuis snel douchen en uit eten met m’n Collega Bretta en Joey. Pff, 1 Biertje is al genoeg. Joey valt bij thuiskomst direct in slaap op de relaxstoel en waggelt later door het huis naar boven, nee daar slapen m’n ouders Joey hhaha. Helaas snurken de gasten wat zorgt voor een onrustigge nacht,ppff.

Zaterdag 29 december Exit Vermont 😦
Schoonmaken, inpakken en weer terug naar Boston. Terug nog ff stoppen bij een antiekzaak, met heel veel zooi, maar ook lekkere koffie en homemade gebak,mmm.
‘s Avonds best moe, maar toch naar Kelly, ze geeft een housewarming. Pick Rachel op en gaan op pad naar , wat een klereeind weg zeg. We rijden ook nog verkeerd en missen de helft van de Patriots en Celtics game. De Patriots verwennen de sportliefhebber van New England en winnen ook hun laatste wedstijd van het seizoen en behouden hun ongeslagen status(16 gewonnen, o verloren; een perfect game). De Celtics winnen gelukkig ook weer. In de kelder wordt driftig rockband gespeeld een uitgebreide versie van Guitar hero. Ik probeer het spelletje beirut, waarbij je 25ct in een bekertje bier moet mikken, lukt dit dan drinkt de tegenstander dit op.Al ben ik er niet goed in behoudt ik hier een ongeslagen status.

Wederom krijg ik weinig slaap en breng ik de auto de volgende dag duf terug.
Posted in Reizen | Leave a comment

New York-De grote Apppel

woensdag 26 december 2007

The big Apple-New York

Donderdag 19dec07
He lekker vrij vandaag, helaas niet ff lekker veel slaap ingehaald. Wel mooi dat we twee twee persoons bedden hebben, maar wat een herrie maken m’n ouders. Tot laat in de nacht keihard radio 3 geluisterd af en toe opgestaan om verwonderd te kijken hoe het mogelijk is dat er zo’n lawaai gemaakt wordt. Nou ja, extra kopje koffie en op weg, helaas belt het verhuurbedrijf of we later weg kunnen. Mmm het sneeuwt en wil voor donker in New York zijn, de prijs zakt gestaag en we besluiten dat 1.5 uur wachten nog acceptable is. Nog wel ff tijd voor een kopje koffie dus.

Rond 12:00 kunnen we eindlijk op weg, het Marriot personeel zwaait ons vriendelijk uit en be/ verwonderend zich om de grapige hollanders die met de auto het avontuur New York tegemoetgaan.
Drie gidsen/commentatoren wijzen mij de weg, gelukkig stopt het met sneeuwen. New York blijkt vrij eenvoudig en logisch te zijn en de chaos vindt ik nogal meevallen. We komen dan ook zonder al te veel moeite rond 15:30 al bij het hotel aan. De Auto wordt geparkeerd en na ff relaxen en opfrissen kunnen gaan we de hoek om, 9th Avenue zit vol met eetgelegenheden. Het duurt even voordat we een keuze kunnen maken, wederom blijkt hoe meer keus hoe moeilijker het wordt. Uiteindelijk kunnen we voldaan richting Broadway en Times square. 5 minuten later staan we met de mond open te ons te verwonderen, wat een boel mensen en nog meer wat een allejezus grote reklame uitingen op de enorme gebouwen. allerlei kleuren en filmpjes schieten voorbij. Wordt aangehouden door een leuke New Yorkse of we even tijd hebben, eh nou ja. Ze speelt in een comedy club of we komen, wel lachen denk ik maar misschien later.Times square in de grote Apple, niet normaal man. Dit is Uu eS Ee ten top, wat een abnormaal overdreven en bedoening.Wel mooi om te zien hoor. We zijn duidelijk in (toeristisch)New York.
We kijken bij een idelisch schaatsbaantje ff verderop en gaan richting Rockerfeller plaza, alwaar de kerstboom staat. Hier ook weer veel mensen en een schaatsbaantje. De kerstboom lijkt niet een zo heel groot tussen de enorme gebouwen, maar hij valt haast niet te fotogreren. De boom zit tjokvol met gekleurde lichies, waardoor de 150000 witte lampjes alleen af en toe te zien zijn als een flikkering.
Neefie Mark en ik besluiten top of the Rock te gaan om New York van boven te bekijken. Na gescanned te zijn hebben we, vanaf de 70ste verdieping van het Rockefeller Center, een machtig mooi uitzicht over de verlichte stad en het Empire state building. Zeker een aanrader en mischien nog wel beter als the Empire state building!(http://www.topoftherocknyc.com/splash.aspx)
Hierna gaan we op zoek naar een geschikte pub, New York is namelijk de city dat Never sleeps, dus… Het wordt echter lopen lopen en nog eens lopen, m’n neef is zoals hij en ik nu ook maar al te goed weet 18 en dus geen 21. Onderweg fluisterd een neger of ik van mooie vrouwen hou, in deze bar zitten er veel zegt ie, twijfel even neefie is 18 en euh, dan moet ik hard lachen, De neger zegt dat het serieus is en vertelt me hoe mooi het is, hhaha , maar ook dat je voor een of twee uur verder naar boven kan, een hoeretent dus, vandaar dat stiekeme gefluister. Rare amerikanen, mischien wel spannend maar toch maar verder lopen en uiteindelijk drinken we illegaal een biertje en gaan vermoeid naar het hotel,pfff, New York, New York.

Vrijdag 20dec07
Weer vroeg op en ontbijten bij de Morning St*r op de hoek. Een enorm gezellig ontbijt cafe, met lekkere turkey bacon eggs, goed bediening, leuk uitzicht over 57ste str./ 9Av. en ook veel heel veel koffie, haha vandaar "NY the city that never sleeps". Stuiter door richting Times square voor een bus tour. Bij de grootste warenhuis van de wereld, Macy’s , stappen we uit. Eerst ff kijken bij het Madison square Garden, de wereld beroemde sport/muziek temple. In Macy’s verkennen we de 11 verdiepingen winkel. op de 8st een lange rij voor Santa land, zwaaien door het raam naar Santa Claus en gaan voor een Muffin en carrot cake bij Aunt Marie, wel weer mooi geweest, pikken mark op die op merk-koopjes jacht was op de heren afdeling en verlaten Macy’s onder Shrek. Bij het Empire state building laten we ons omlullen om naar boven te gaan en een helikoptervieuw show te doen, zo vermijden we de lange wachtijd waar ik absoluut geen zin in heb. Eerst dus de helikopter ride dus, zo maken we al kennis met NY vanuit de lucht. Daarna naar boven, shit tcoh weer wachten en in de lift op de 80ste verdieping weer een enorme rij, maar na 5 minuten krijgen we een aanbod om de laaste 6 verdiepingen te gaan lopen. Wel hoog en leuk, maar de top of the Rock is wel net zo leuk en niet zo druk. Beetje vermoeid verder met de tour door Manhatten, langs ground zero, Soho, China Town en net voorbij het begin van Central park stappen we uit. Kijken bij het beroemde Carnegie Hall, later mischien terug zijn nu al laat en moeten eten. Door de open dubbeldekker zijn we verkleumd en warmen we ons ff op in het hotel en gaan weer op zoek naar een pub, we belanden met de taxi, in NY’s club area. Limo’s rijden af en aan maar hier zullen we never nooit niet ergens naar binnen kunnen glippen. Weer een taxi naar blaxton street, geloof ik, hier veel pubs en hier lukt het wel om naar meerdere pogingen bij een irsche pub, of the wagon(http://www.nycbestbar.com/off/), binnen te sneeken en m’n credit card wat verder te belasten.

Zaterdag 22dec07, NY-dag 3

Na een ontbijt in de de Morning * gaan we weer bustouren, allereerst de route door Harlem. Het is koud maar bovenop de bus is het zicht het mooist, goed inpakken dus maar. M’n ouders zijn hier goed in en doen naar 10 minuten niet onder voor de vele zwervers:-); als ze bij een winkelcentrum gaan liggen verzamelen ze vast bulten geld, maar ja, ze blijven bij ons op de bus.

We hebben een enthousiaste gids, de Harlem tour gaat langs central park, de grootste kerk van de werld(of zo) St John Cathedral Church. John’s kerk heeft een heel lang verhaal mooi verhaal die je beter zelf kunt checken, wij rijden weer verder door het enerverende Harlem. Op de museum mile stappen we uit bij het Guggenheim museum voor het stukje cultureel verantwooord vermaak. M’n neef schrikt zich de tering en verdwijnt snel weer richting het grote vermaak. Het Guggenheim museum is mooi en herbergt een verscheidenheidt aan schildrijen, van Van Gogh tot Picasso en er is een foto expositie aan de gang . Kadinsky is onze favoriet (compositie No 8) Het museum is gelukkig niet te groot en de bezichting is goed te doen zonder dat je na een tijd helemaal "vol" het museum verlaat, een aanrader. http://www.guggenheim.org/new_york_index.shtml. Er zij hier vele goede musea, maar we vervolgen onze weg, ff kijken in het park en vervolgens onze weg over het dure 5th avenue, de huur hier $1350 per square feet(zo’n 4400 Euro/m2)avenue.We stappen over op de downtownloop richting de Brookline tour. Brookline in het donker moet heel mooi zijn.
Echter het is tering druk in de stad, de brede straaten herbergen mensenmasssa’s , Marcy’s blijft de komende 3 dagen open mensen gaan niet meer weg lijkt het. Bij Soho horen we dst de brookline tour niet meer gaat, Grrr, voor niet zo lang in deze saaie dowtownloop gezeten. Ben nu wel fluaw van de bus en we stappen uit. Kijken rond en bedenken dat we vsat sneller terug kunnen met de metro.De kaartjesautomaat doet moeilijk en de Metromevrouw wijst ons dat we toch aan de verkeerde kant zitten en aan de overkant van de straat een betere automaat is. Naar boven de straat over en naar beneden, kaartjes regelen. Dan, staat het metrovrouwtje weer achter ons, we zijn op hetzelfde platform, we moeten de drukke straat over naar de andere richting uptown, ahah. M’n moeder zag dit van een afstand aan en ligt dubbel, snel maar naar boven.
Hehhe eindelijk op weg in het beroemde NY Metro sytem, we worden getrakteerd op een muziek van een koor zwarte negers, die probeert een smile op de gezichten te zingen, bikj ons lukt het, zeker een dollar waard, we zijn er al.
Ff relaxen, eten en naar de pub, vaste traditie en onze laatste avond in NY city.Voor de pub nog ff een bakkie leut in, ja, starbucks natuurlijk. Een aanwezige zwerver is danig onder de indruk van mij, maar staart een tijdje omhoog en maakt wat opmerkingen. Als wij gaan zitten is deze bekende van het personeel rustig maar na tijdje wordt ie opstandig en hebben wij wat om te kijken:-). Naast ons zitten drie moi meiden en later een jongen, die ff later balend alleen zit en zich bij mij beklaagd waarom hij door drie vrouwen gediched is, enz . Lachen hoor zo’n,bakkie doen in de starbuck , vooral m’n neef vermaakt zich kostelijk met al die weirdo ‘s in de stad.
Zondag 23December07
Na ontbijt in onze breakfaststamcafe. Checken we uit en verlaten we NY. We hebben denk ik een goede indruk gekregen hoe NY is. Druk, maar met de grid indeling toch verrassend overzichtelijk. Bepaalde mensen krijgen de zenuwen of zo, of NY was ff te veel, we moeten zeker 20 keer stoppen voor een pies pauze. De terug weg duurt naar mijn gevoel dan ook veel langer, zeker als ik de bezineslang uit de auto trek als ie nog loopt en van broek moet verwisselen.

Vermoeid komen we weer in boston aan, begeleidt m’n neefie naar Logan airport.
Zo allemaal weer een ervaring rijker…

Twee blokken om de hoek licht de langste straat van de wereld: Broadway

Ff nog wat meer feitjes waar de NY-ers trots op zijn , er zijn hier

  • 32000 restaurants

  • 368 Star Bucks restaurants(in Manhatten)

  • 8000 brandweerlieden

  • 150000 police men

  • 15000 taxi (en als ze 150.000 zeggen geloof ik het ook, er zijn er heeel veel).

Geplaatst door (K)Rook op 14:09 0 reacties

dinsdag 25 december 2007

Posted in Reizen | Leave a comment